ထိုင္ေနက် အလြမ္းဆိုင္ထဲမွာ
သက္ဆိုင္ခြင့္မရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို
ေခ်ာကလက္ဝိုင္နဲ႔ ေမွ်ာ ... ခ်မယ္ ။
နတ္ဘံုနတ္နန္းေပၚ ေလွ်ာက္နင္းလိုတဲ့
လူငယ္ဘဝရဲ႕ သက္ျပင္းေတြကိုလည္း
ေခ်ာကလက္ဝိုင္နဲ႔ က်င္း ... ပစ္မယ္ ။
စိတ္ပါရင္ ဂစ္တာတစ္လက္ေကာက္ကိုင္
ရင္ထဲက မေထြးႏိုင္ မအန္ႏိုင္တာေတြ
အလြမ္းဆိုင္ထဲမွာ ေအာ္ဆိုခ်င္ ဆိုမယ္ ။
ဘယ္သူမွလႊင့္မပစ္ရင္ေတာင္
ကိုယ္လိုေကာင္က မရိွေတာ့ပါဘူးကြယ္
ကိုယ္တစ္ေယာက္လံုး ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တယ္
ဘယ္သူမွမသံုးေတာ့တဲ့ တယ္လီဖုန္းလို
မီးစာကုန္ဆီခမ္းသြားတဲ့ မီးျခစ္တစ္လံုးလို
အရာအားလံုးဆီမွာ ႐ႈံးနိမ့္သြားခဲ့ၿပီ ။
မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေတြနဲ႔ ၊ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေနတဲ့
ေခ်ာကလက္ဝိုင္ကေလးတစ္လံုးေပါ့
မင္းနာမည္နဲ႔သာ အဖံုးပိတ္မထားခဲ့ရင္
ဘယ္ေလာက္အထိ ကိုယ္လြင့္စင္သြားမလဲ
ဘယ္ေလာက္အထိ ကိုယ္ခါးသက္သြားမလဲ
အထီးက်န္ရတဲ့ ေလာကဓံကိုေၾကာက္လို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေသာက္ၿမိဳေနရတဲ့
ေခ်ာကလက္ဝိုင္တစ္လံုးဟာ ... ကိုယ္ပါ ။
K သူ
