၁ ။
အိမ္ေဝးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခရီး႐ွည္ထဲမွာ
႐ွည္လ်ားတဲ့သီခ်င္းေတြဆိုရတာဟာ...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆြဲဆန္႔ေနရျခင္းပါအေမ
ညတာေတြ႐ွည္တယ္
လက္တံေတြ႐ွည္တယ္
သက္ျပင္းေတြ႐ွည္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ လွခဲ့ရတာပါဆိုေတာ့
ေလွာင္သံေတြကလည္း ႐ွည္တယ္ ။
ခေယာင္းလမ္း႐ွည္ ၊ ခင္တန္း႐ွည္႐ွည္
ျမင္သမွ်လမ္းေတြကလည္း ႐ွည္ေတာ့
ေႏြတာလည္း ႐ွည္တာေပါ့အေမရယ္ ။
အဲဒီလိုနဲ႔ ေႏြတရာရဲ႕လမ္းအဆံုးမွာ
မိုးခ်ဳန္းသံ႐ွည္လ်ားေကာက္ေကြ႔တာကို
ငိုခ်င္း႐ွည္႐ွည္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့ပါၿပီ
( ဒုကၡတဲ့ ) ကြၽန္ေတာ့္ကိုပုပ္ခ်ေနတဲ့
အသံေတြ
( ေသာကတဲ့ ) ကြၽန္ေတာ့္ကိုေလာင္ေနတဲ့
မီးလွ်ံေတြ
ညီးသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနတာဘယ္ေကာင္လဲ
ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ သား
အေပ်ာ္လိုတဲ့ သား
သားရဲ႕ ဆယ္ႏွစ္ရာသီပတ္ပ်ိဳးေတြထဲမွာမွ
ဘဝဆိုတာ ကီးမွားလိုက္တာအေမရယ္ ။
၂ ။
အိမ္ေဝးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခရီး႐ွည္ထဲမွာ
ေဝဝါးတဲ့လမ္းေတြကို ေလွ်ာက္ရတာ
ေျခေခါက္လဲက်ရတာလည္း အခါခါေပါ့
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေျဖာင့္ၿပီး
တခ်ိဳ႕လမ္းေတြက ေကာက္တာ
ဘဝဆိုတာလား အေမ
စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ ၊ လိုအင္ဆႏၵ
ျပည့္ဝပါေစ ...
အေမ့ဆုေတာင္းေတြမျပည့္ေတာ့
ျပည့္ျပည့္ဝဝသာခြင့္မရလိုက္တဲ့လဟာ
ကြၽန္ေတာ္ပါ
နံနက္႐ွည္႐ွည္ ၊ ဆည္းဆာ႐ွည္႐ွည္
မီးစာ႐ွည္တဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္
ပူေလာက္တဲ့အမွားေတြကိုကိုင္ရင္း ၊
ဘုရားေ႐ွ႕မွာဒူးေထာက္မိတာ မွန္လား
အေမ
တရား႐ွာ ကိုယ္မွာမေတြ႔ေတာ့
ငိုမိတယ္ အေမ
ကြၽန္ေတာ္က ေစာဒက႐ွည္တယ္
ကြၽန္ေတာ္က ေမာဟ႐ွည္တယ္
ကြၽန္ေတာ္က ေလာဘ႐ွည္တယ္
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေရစက္႐ွည္လ်ားသူမ်ား
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဝဋ္ေႂကြး႐ွည္လ်ားသူမ်ား
ခရီးသြား ခရီးေဖာ္အျဖစ္
ေပ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ၾကက္ေျခခတ္ရင္း
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ကန္ေက်ာက္ၾကရင္း
မိုးထဲ ေလထဲ ဆန္ထြက္လို႔
မာန္တက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ အေမ ။
၃ ။
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ အိမ္မက္႐ွည္႐ွည္
ရာဇဝင္႐ွည္႐ွည္က်ဥ္းက်ဥ္းထဲ
လင္းရဲတဲ့သတၱိေလးတစ္စေတာ့
လိုလွၿပီ ။
ကြၽန္ေတာ္ ဘာလဲ ၊ ဘယ္လဲ
ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္လည္း
မေမးရဲဘူး
ငယ္ငယ္က မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ
ဆရာမေပးလိုက္တာ အမွားလကၡဏာ
သူမ်ားတကာထက္ ႐ွည္ရဲ႕မဟုတ္လား
ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာင္းေျပးတယ္
ကြၽန္ေတာ္က class ေျပးတယ္
ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ေျပးတယ္
ကြၽန္ေတာ္က မိတ္ကပ္နဲ႔အာပုပ္နံ႔ရရင္
ေျပးတယ္
ေလာကႀကီးက ေငြေစာ္နံတယ္အေမ
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေငြေစာ္နံခ်င္တယ္
ပတ္ဝန္းက်င္က ေႏြးေထြးမႈအစိမ္းေတြ
သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ သံေယာဇဥ္ clone ေတြ
ေလာကႀကီးထဲက လိုအပ္ခ်က္အပိုဆလာေတြ
ေခတ္ရဲ႕အပါးေရတြက္မရတဲ့ အနာေရာဂါေတြ
လူေတြရဲ႕ဆက္ဆံေရးဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ...
ကြၽန္ေတာ္ ဗား႐ွင္းနိမ့္တဲ့ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္လာတယ္ ။
က်ဥ္းေျမာင္း႐ွည္လ်ား
မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းၾကားမွာမွ
ဝိုင္းစက္ခ်င္တဲ့ ` ဝ ´ ဟာ
ကြၽန္ေတာ္ပါ
ကြၽန္ေတာ္ လူပါးမ ` ဝ ´ တတ္တဲ့အခါ
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေလာကႀကီးနဲ႔ ကလန္ကဆန္ျဖစ္ၿပီး
ကြၽန္ေတာ္ကို အန္ထုတ္လိုက္ၾကေတာ့တယ္ အေမ
ကြၽန္ေတာ္က မိုးခါးေရ
ကြၽန္ေတာ္က ကြၽဲျဖစ္သြားတဲ့ ` ဤ ´
အမ်ားညီေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ေတာင္
စာလံုးေပါင္းမပီေတာ့ဘူး အေမ
ကြၽန္ေတာ္က လွ်ာ႐ွည္တယ္
ကြၽန္ေတာ့္ေမးခြန္းေတြက ႐ွည္တယ္
ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵေတြက ႐ွည္တယ္
သူတို႔ရဲ႕ ေကာ့ဒ္တစ္ခုမွ ေကာ့ဒ္တစ္ခုအေျပာင္း
ကြၽန္ေတာ့္လမ္းဟာ က်ဥ္းေျမာင္းသြားတယ္
ကြၽန္ေတာ့္ ခြင့္လႊတ္တတ္မႈေတြ ႐ွည္လာတယ္ ။
၄ ။
ေႁမြေသမွ တုတ္က်ိဳးမယ္ဆိုရင္
ကြၽန္ေတာ့္႐ိုးသားမႈေတြ ႐ိုက္ခ်ိဳးရမလားအေမ
အ႐ႈိက္ကိုထိုးၿပီးမွ ဥံဳဖြေပးတာေလာက္ေတာ့ ၊
ကြၽန္ေတာ္ ရယ္ခ်င္တယ္ ။
ဟုတ္ကဲ့ပါ
` ဤ ´ ကို ` ကြၽဲ ´ ဖတ္ခ်င္ပါတယ္
မိုးခါးေရလည္းေသာက္ခ်င္ပါတယ္
ကံ ၊ ကံ၏အက်ိဳးကိုလည္း ယံုခ်င္ပါတယ္
ကြၽန္ေတာ့္ကံကို ဘယ္သူပန္ေပးလိုက္တာလဲ
ဘုရားသခင္လား
ပတ္ဝန္းက်င္လား
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ခ်ဥ္ေတာ့
ေျမေခြးရန္က ကင္းစင္တယ္
ကြၽန္ေတာ္က ေရ
ကြၽန္ေတာ္က မီး
ကြၽန္ေတာ္ ေလ
ကြၽန္ေတာ္က ေျမထုနဲ႔ ဓာတ္ျပဳမရတဲ့ အရာ
ဓာတ္ႀကီးေလးပါးထဲက ခြၽင္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ျဒပ္
ကဗ်ာဆရာလို႔ ပညတ္ေပးၾကပါ
ကဗ်ာဆရာလို႔လည္း အေခၚၾကပါနဲ႔
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္မျဖစ္ခ်င္ဘူး / ျဖစ္ခ်င္တယ္
တာရာမင္းေဝ မျဖစ္ခ်င္ဘူး / ျဖစ္ခ်င္တယ္
ဗင္းဆင့္ဗန္ဂိုး မျဖစ္ခ်င္ဘူး / ျဖစ္ခ်င္တယ္
ေခ်ေဂြဗားရား မျဖစ္ခ်င္ဘူး / ျဖစ္ခ်င္တယ္
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကြၽန္ေတာ္လည္းျဖစ္ခ်င္တယ္
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကြၽန္ေတာ္ပဲျဖစ္ခ်င္တယ္ ။
၁၉၉၆ - ၂၀၁၅
မီးေလာင္ေပါက္မ်ားနဲ႔ လူ
ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သူလဲ
တခါတေလမွာ
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔
သူစိမ္းဆန္လြန္းပါရဲ႕ ။
အဓိပၸါယ္ေနာက္လိုက္ရင္းက
အဓိပၸါယ္ေပ်ာက္႐ွသူ
ကီးလွလွေလးေတြ႐ွာရင္းက
ကီးေပ်ာက္ခဲ့ရသူ
အိမ္ျပန္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္းက
အိမ္နဲ႔ေဝးခဲ့သူ
ကမၻာႀကီးကိုေလွ်ာ္ဖြတ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္းက
ကမၻာ့အညစ္ေထးဆံုးျဖစ္ခဲ့သူ
ေဆးစြမ္းေကာင္းေတြ႐ွာေဖြရင္းက
အနာေရာဂါထူေျပာလာသူ
ကြၽန္ေတာ္လိုလူအတြက္ နာမ္စား
ရိွရဲ႕လား အေမ
အေမ့ေမတၱာကိုဆာသူ
အိမ္အရိပ္ကိုဆာသူ
ေမြးရပ္ေျမကိုဆာသူ
ခုထိ ျပာပူထဲမွာလူးေကာင္းတုန္း
ဪ ... ႐ူးေကာင္းတုန္းေပါ့အေမရယ္ ။
၅ ။
အေမ ...
စီးကရက္ေငြ႔ေလးေတြဟာ တိမ္ျဖစ္ႏိုင္သလား
မိုးေရမိုးေပါက္ေလးေတြဟာ ပင္လယ္ျဖစ္ႏိုင္သလား
ႏွင္းႂကြင္းႏွင္းက်န္ေလးေတြဟာ ေရခဲျမစ္ျဖစ္ႏိုင္သလား
ကြၽန္ေတာ္လိုနာမ္စားမဲ့ေကာင္ကေရာ အဓိပၸါယ္ရိွေသာလူ
ျဖစ္ႏိုင္သလား ....
ကြၽန္ေတာ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေတြဟာ မာယာမ်ားလြန္းလို႔
ကြၽန္ေတာ္ေဖာက္တဲ့လမ္းေတြဟာ ဆူးေျငာင့္မ်ားလြန္းလို႔
ကြၽန္ေတာ္ေသာက္တဲ့ေရေတြကလည္း အခါး
ကြၽန္ေတာ္အရသာရိွခ်င္လို႔ ဆားေပးပါ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပးပါ
လျပည့္ညေလးေပးပါ
နံနက္ခင္းေလးေပးပါ
ကံဆိုးသူသြားေလရာ မိုးေတြကအတိုးနဲ႔ရြာလို႔
ကြၽန္ေတာ့္ဝဋ္ေႂကြးေတြ အတိုးတက္ေနၾကလို႔
ကြၽန္ေတာ့္ကို ဓမၼေတးတစ္ပုဒ္ေပးပါ
ေခါင္းေလာင္းသံခ်ိဳခ်ိဳေပးပါ
႐ိုးလက္စ္နာရီတစ္လံုးေပးပါ
ဧဒင္တစ္ျခမ္းေလာက္ေပးပါ
အေဝးဆီကကြၽန္ေတာ့္သတင္းလည္း မၾကားရေသးဘူး ။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားရစ္ခဲ့ပါၿပီ
ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာမည္
ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ လမ္းေတြဟာ
မ်က္ႏွာသာသာယာယာရိွမလား
ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ ငွက္ေတြမွာ
ဒို ေရ မီ ဖာ ေတြရိွဦးမလား
ပထမဦးစြာ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္စိတ္ဝင္
ပထမဦးစြာ ကြၽန္ေတာ္ရဲရင့္လိုက္မိ
ပထမဦးစြာ ကြၽန္ေတာ္လွမ္းၾကည့္မယ္
အ႐ိုင္းဆန္ခဲ့ ၊ အ႐ိုင္းဆန္ဆဲ ၊ အ႐ိုင္းဆန္ႏိုင္ေသးေသာ
စကားေျပာတဲ့ လမ္းေတြဆီ .... ။
မင္းခသူ [ K သူ ]
