တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ ၊
တခါတေလ ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲၾကည့္ၿပီး
" မင္း ဘယ္သူလဲ " လို႔ ေမးမယ္
" ငါ ဘယ္သူျဖစ္ေၾကာင္း " ေျပာမယ္ ။
ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရတာဟာ
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ဆြဲဖြင့္ေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ
နာက်င္တဲ့အခါ ၊
သူ့နာမည္ေပးထားတဲ့ ေၾကာင္အဝါေလးကို
ၾကင္နာမယ္ ... ။
ဒီအခ်ိန္ဆို သူေကာ္ဖီဆာေနေရာ့မယ္ေတြးလို႔
စိတ္ပူတဲ့ ရင္ဘတ္မွာ ေရေႏြးအိုးတည္မယ္ ။
ႏွစ္ေယာက္စာ မုန္႔ေတြမွာၿပီး
ဟိုတုန္းကလို ကိုယ္မစားဘဲေနမယ္ ။
အေနမနီးတဲ့အခါ ၊ နီးေအာင္ေတြးပါ
အရမ္းေအးတဲ့အခါ ၊ ေႏြးေအာင္ေနပါ
သူေျပာခဲ့သလိုပါပဲ
ကိုယ့္ကံၾကမၼာနဲ့ကိုယ္ မွန္ေအာင္မေနတတ္တဲ့အခါ
လြမ္းဖ်ားေတြတက္လာတယ္
လြမ္းနာေတြက်လာတယ္
လြမ္းတယ္ဆိုတာ မေသခ်ာတာေတြကို
ေသေသခ်ာခ်ာခံစားၿပီး ခမ္းနားထည္ဝါေနတာ
ေဝဒနာကို ေဝဒနာလို႔မထင္ပဲ ေဒသနာလို႔ျမင္တာ
တစ္ေယာက္တည္း ေနထြက္လာတာ
တစ္ေယာက္တည္း ေနဝင္သြားတာ
တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ယာႏိုးလာတာ
တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ယာဝင္တာ
တစ္ခုခုမရိွေတာ့တာနဲ႔ အရာအားလံုးရပ္တန္႔သြားတဲ့
ယႏၲယားတစ္လံုးလိုမ်ိဳး ...
တစ္ႀကိဳးျပတ္ေတာက္သြားတာနဲ႔ တီးမေကာင္းတဲ့
စႏၵယားတစ္လံုးလိုမ်ိဳး ...
တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့တယ္
တခါတေလ
လူ႔ေလာကႀကီးနဲ႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း
သင္းကြဲလာတယ္
မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက ေနသားတက်သြားတဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းလာတယ္
ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္လာတယ္
မေပ်ာ္တာကို
ေပ်ာ္စရာလုပ္ယူရတာ
ေပ်ာ္စရာႀကီးပါပဲကြယ္ ။
K သူ
