ညဟာ မူးစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွတယ္
မလြမ္းပိုရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအရက္တလံုးေပးပါ ။
အဖိုးႀကီးသုပ္ေပးပါ ၊ Ruby တစ္ဘူးေပးပါ ...
ေရႊလင္ပန္းမပါတဲ့ ထမင္းဆီဆမ္းေပးပါ ။
ကြၽန္ေတာ္ရင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ သီခ်င္းေတြ
ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ထြက္ေျပးသြား
ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရားေဘးက ...
ထန္းလက္တဲထဲ မူးကြဲေနတဲ့ေကာင္ရဲ႕
မယ္ဘြဲ႔ကဗ်ာေလး နားေထာင္ပါ
မ လြမ္း ပို ။
ဆိုေနက်သီခ်င္း Wanted ရဲ႕ အရက္သမား
ညည္းေနက်နာမည္ ကမၻာႏွင့္တူေသာမိန္းမ ၊
ထိန္းမရတဲ့ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေလခ်ဥ္တက္သံ
မ လြမ္း ပို သည္းခံပါ ။
ညဟာ မူးစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွတယ္
မလြမ္းပိုရဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ဆီ တစ္ပိုင္းေလာက္ခ်ပါဦး
ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ေရသန္႔တစ္ဘူးခ်ပါဦး ...
ေဟာဒီမွာ မလြမ္းပိုစားဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ေစတနာေတြ
အလဲအထပ္ ၊ အေလ်ာ္အစား ၊ အေဖာ္အခြၽတ္ ...
ႏိုက္ကလပ္ေတြ ကြၽန္ေတာ္စြန္႔ခြာ ၊ မလြမ္းပိုရဲ႕
ၾကက္႐ိုးနဲ႔ ဟင္းခ်ိဳတစ္ပြဲခ်ပါဦး ၊ သဒၶါႏိုင္းခ်င္းနဲ႔ ။
ရတက္သမားမွသည္ အရက္သမား
" ေႏြရိပ္ " ဆိုတဲ့ ထန္းလက္ထန္းခက္ေတြၾကားမွာ
ကြၽန္ေတာ့္ဟာ ေလာကဓံကို မလြမ္းပိုထံ ရင္ဖြင့္သူ
အရက္သမားမွသည္ အရက္ေက်းကြၽန္
" ေတာင္သမန္ " ဆိုတဲ့ သမိုင္းတာဝန္ကိုေမာ့ခ်ရင္း
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေဝဒနာကို မလြမ္းပိုထံ အန္ခ်သူ
မလြမ္းပိုယူပါ
ေဟာဒီမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေခြၽးနည္းစာမ်က္ရည္
ေဟာဒီမွာ ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒုကၡနာရီေတြ
ေဟာဒီမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးရဲ႕ ေက်ာင္းမတက္ဖူးတဲ့ေသာကေတြ
အရက္ဆိုင္ထဲ
ဆက္မိႈင္ဆဲ ... အလဲအကြဲ ကြၽမ္းေနတဲ့ ဗို႔အားနည္းမီးသီးပါ
မ လြမ္း ပို ရယ္ ။
ေတာင္သမန္ေလကို႐ႈိက္ရင္း
ခ်ဥ္စူးစူးေတာအရက္နံ႔ကို ႐ႈရင္း
ပူဆင္းလာတဲ့ေဟာဒီရင္ဘတ္ကို
မလြမ္းပို ႏွစ္သိမ့္သီခ်င္းနဲ႔သပ္ခ်မယ္
တကယ္ေတာ့ ေတာင္မင္းကို ေျမာက္မင္းကယ္ျခင္းပါပဲ
ကြၽန္ေတာ္နားလည္မိတာက မလြမ္းပိုသည္ကဗ်ာ
မလြမ္းပိုသည္ အလြမ္းကုေသာ ေဒါက္တာ
အရက္ေရာင္းသူလို႔ ေခၚရတာခါးပါတယ္ မလြမ္းပိုရယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္ဟာ လူမွန္းသူမွန္းသိ ၊ မလြမ္းပိုမွန္းသိ
ညဟာ မလြမ္းပိုအေၾကာင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ခ်ဳပ္သြားတယ္
ကြၽန္ေတာ္ကအစကတည္းက မိုးခ်ဳပ္ေနတဲ့ေကာင္ပါပဲ
မလြမ္းပိုရဲ႕ညကို လက္ျပယိုင္ထိုးခဲ့တာကလြဲရင္ .... ။
K သူ
anni
Oct 15 .
2015
